Od najranijeg uzrasta rodna socijalizacija se odvija putem medija, animiranih filmova, stripa ili superherojskih filmova – ovim putem se deca uče kako treba da izgledaju i da se ponašaju. I dok se o rodnoj socijalizaciji devojčica kroz pop kulturu dosta govorilo – o tome kakve se rodne uloge nameću dečacima se retko priča.
Šta dečake uče Marvelovi superheroji? Koje stereotipe ova produkcija održava?
Transformacija
Jedna od osnovnih karakteristika je da superheroji prolaze kroz transformaciju, uglavnom na način da im se karakteristike koje su društveno nepoželjne uklanjaju i menjaju poželjnijim oblicima. Prva fizička promena kod Spajdermena jeste poboljšanje vida i razvoj mišića. Kapetana Ameriku upoznajemo kao niskog, mršavog i, uslovno rečeno, fizički slabog momka čija je želja da bude u vojsci. Nakon što postaje deo eksperimenta koji će ga pretvoriti u super vojnika, po izlasku iz mašine visina mu se znatno povećala, a muskulatura primetno promenila. Ovo je primetno kod najvećeg broja superheroja, a zajedničko svim ovim transformacijama jeste to da su muški likovi stavljeni u isti fizički kalup – razvijena muskulatura atletskog tipa.
Prihvatljiva golotinja
Još jedan od načina kako da se naglase fizičke karakteristike super-heroja jesu scene u kojima su glumci prikazani bez majice ili samo u donjem vešu – kada prolaze kroz određenu transformaciju, za vreme treninga, prilikom saniranja rane ili povrede i slično. Ove prolongirane scene društveno prihvatljive golotinje objektifikuju muškarce na nivo predmeta kom gledaoci treba da se dive i koji im se prikazuju kao uzor ili role model.
Kostimi
Dodatna seksualizacija superheroja, isto kao i superherojina, postiže se pažljivim kreiranjem kostima koji su, uprkos tome što često imaju elemente koji jesu od značaja za priču lika, često prenaglašeni u cilju stavljanja primarnog fokusa na fizičke karakteristike ovih likova. Primeri toga su uski kombinezon koji nosi Spajdermen, X-Men tim ili Kapetan Amerika, koji naglašavaju njihovu figuru i muskulaturu. Thor ima oklop na grudima sa iscrtanim telom i gole ruke kako bi se naglasila njegova mišićavost. Najekstremniji primer jeste lik Silver Surfer koji iako je ceo srebrne boje tehnički go.
Emotivna zatvorenost i odnos prema ženskim likovima
Marvelovi likovi su najčešće prikazani kao distancirani, emotivno nedostupni likovi koji se bore sa svojim unutrašnjim demonima. Način na koji uglavnom postaju otvoreniji je zahvaljujući svom ženskom pandanu – što stavljaja ženski lik u stereotipnu ulogu negovateljice i spasiteljke. Na taj način se pruža još jedna potvrda toksičnog maskuliniteta koji se, pored ovog trenda, normalizuje i kroz flertovanje. Kroz afirmativni prikaz kontinuiranog flertovanja sa ženskim likovima dok one ne pokleknu njihovom šarmu, iako su ih pre toga više puta njih odbijale, šalje se poruka mladim muškim gledaocima da se “upornost”, što je ustvari uznemiravanje, isplati.
Koje su posledice?
S obzirom na to mladu demografiju koja gleda ove filmove, treba obratiti pažnju na društvene poruke koje mlade mogu da usvoje socijalizacijom. Prikazivanje ovih karakternih osobina, fizički izgled i podržavanje stereotipnih karakteristika muškaraca, da su emotivno zatvoreni i ne realnog fizičkog izgleda, daju mladim momcima iskrivljenu sliku kako oni treba da izgledaju, ponašaju i ophode prema drugima. Ovakvo prikazivanje muških super-heroja doprinosti hiperseksualizaciji, objektivikaciji i normalizaciji toksičnog maskuliniteta, samim tim marginalizuje sve koji ne upotpunjuju Marvel kalup.
